Wat betekent Stichting Plotsdoven voor mij
November 2013 – Hoi, ik ben Anja, 16 oktober 1999 werd ik tijdens een griep wakker in het ziekenhuis en was doof. Achteraf was het een hersenvliesontsteking.
Ik had nog nooit van plots doof worden gehoord. Ik dacht dat ik de enige in Nederland was die dit overkomen was. Ik heb me nog nooit zo eenzaam en alleen gevoeld! Communicatie weg, vrienden weg, relatie weg, werk weg. Alles weg.
Tot mijn broer met de website van de stichting aan kwam. In maart 2000 tijdens de landelijke ontmoetingsdag was mijn eerste kennismaking met andere plots- en laatdoven. Er ging een wereld voor mij open! Ik werd zo hartelijk ontvangen. Men nam tijd om mij wat te vertellen met pen en papier. Ik kreeg het gevoel dat ik niet alleen was. Ik voelde me niet alleen op de wereld meer.
Al snel werd ik actief voor de stichting, vrijwilligerswerk. Ik bloeide helemaal op. Ik kon weer wat betekenen voor andere mensen en ik herkende zoveel van de verhalen die ik “hoorde”. Ik was eindelijk thuis.
Inmiddels heb ik al 12 jaar een CI maar toch blijf ik mezelf als dove zien. In de horende wereld loop ik op mijn tenen. Maar voor de dove wereld hoor ik teveel en heb ik een horende achtergrond. Ik val net als velen onder ons tussen wal en schip.
Maar wat betekent de stichting nu voor mij. Om kort te zijn: het is mijn alles. Mijn familie, mijn vrienden, mijn hobby.