Een botverankerd hoortoestel, in het Engels ook wel “Bone Conduction Device’ genoemd, is een hoortoestel dat de geluiden via trillingen door middel van beengeleiding overbrengt naar het nog goed werkende binnenoor. Het wordt dus vooral toegepast wanneer slechthorende mensen een nog een goed functionerend binnenoor hebben. Mensen kiezen deze vorm van horen omdat een normaal hoortoestel om uiteenlopende redenen geen optie is. Bijvoorbeeld omdat oorstukjes niet verdragen kunnen worden (oorontstekingen), of omdat men een afwijkende gehoorgang of oorschelp heeft. Ook wordt er gekozen voor een BCD indien men problemen heeft met het middenoor (bijvoorbeeld bij otesclerose) . Tegenwoordig wordt het steeds meer toegepast bij enkelzijdig doven; vooral mensen die plotsdoof zijn geworden aan één oor.
Wat doet een botverankerd hoortoestel?
Bij een botverankerd hoortoestel wordt het geluid via trillingen overgebracht. Het bestaat uit een implantaat, een microfoon en versterker. Het implantaat is een trilblokje dat middels een operatie in de schedel wordt vastgezet. De microfoon en versterker brengen het blokje en dus het bot in trilling. De trilling gaat weer naar het slakkenhuis en op die manier wordt het geluid doorgegeven. In tegenstelling tot een gewoon hoortoestel wordt het botverankerd hoortoestel niet in of achter het oor gedragen. Maar dus door middel van een schroef aan de schedel (vlak achter het oor) bevestigd. De schroef is meestal gemaakt van titanium. Dit is een materiaal dat niet door het botweefsel wordt afgestoten.
Welke merken zijn er?
Er bestaan op dit moment twee merken: de Ponto van Oticon Medical en de BAHA (Bone Anchored Hearing Aid) van Cochlear. Vanwege de groei van de schedel kan bij kinderen tot ongeveer 5-6 jaar het trilblokje nog niet in de schedel worden vastgezet. Voor kinderen jonger dan die leeftijd is er bijvoorbeeld een BAHA waarbij het trilblokje verwerkt is in een hoofdband. Botverankerde hoortoestellen worden tegenwoordig vaker als een cros hoortoestel gebruikt bij enkelzijdige doven. Het geluid aan de kant van het slechte oor wordt daarmee aan het goede oor hoorbaar gemaakt.